Bloed in de urine, daarbij denk je niet meteen aan een nierziekte. Toch overkwam het Mario. Er werd IgA nefropathie bij hem vastgesteld. Dit is een ziekte waarbij de nieren worden aangetast door afweerstoffen die zich vastzetten in de nierfilters. IgA nefropathie leidt niet bij iedereen tot een slechte nierfunctie. Bij Mario was dat helaas wel het geval. Zijn nieren werkten langzaam maar zeker steeds slechter. En dan ben je nierpatiënt… ‘Ik stond er in het begin helemaal niet bij stil wat dit betekende voor mijn leven. Dat besef kwam pas toen een arts twee jaar na de diagnose voorstelde dat ik maar moest gaan dialyseren. Toen zakte de grond even onder mijn voeten weg’.
Dialyse
Jaren van spoelen en dialyse volgden. Mario begon met een buikspoeling, maar voelde zich hierdoor soms erg beroerd. Daarom stapte hij over naar dialyse in het ziekenhuis, wat hij twee jaar heeft volgehouden. Uiteindelijk werd thuisdialyse voorgesteld. Mario’s vrouw kreeg cursussen waarin ze leerde hoe ze het dialyse apparaat kon bedienen. Vijf keer per week dialyseerde Mario ’s nachts. Het apparaat draaide 8 uur lang. “Thuisdialyse was voor mij destijds de beste behandeling. Ik voelde me gewoon goed en kon overdag mijn eigen bedrijf draaiende houden. Ik wilde een normaal leven leiden en dat lukte op deze manier’.
Afhankelijk
“Hoewel ik mijn leven kon voortzetten, nam dialyse toch een stukje vrijheid weg. Vakanties met het gezin moesten ruim 3 maanden van tevoren gepland worden, zodat daar een dialysecentrum geregeld kon worden. Onverwacht een weekendje weg was onmogelijk, omdat ik vastzat aan dialyse. Of soms simpelweg iets langer blijven hangen bij vrienden was lastig. Ook het leven van mijn vrouw werd erdoor beïnvloed, zij moest mij immers altijd aansluiten op het dialyse apparaat”. Zeven jaar lang planden zij hun leven hier omheen.
Geluk
Hoewel een niertransplantatie eerst niet aan de orde leek, lukte het na een second opinion toch om een transplantatie te kunnen ondergaan. Zijn vrouw en neef hadden zich kandidaat gesteld als donor, maar konden allebei om medische redenen niet doneren. Het geluk liet toe dat een anonieme donor zich meldde, waardoor Mario toch nog geholpen kon worden. “Heel bijzonder dat iemand zoiets doet, een nier geven aan een onbekende. We hebben nog een brief geschreven aan de anonieme donor om onze dankbaarheid te tonen”.
Flexibel leven
Door de nieuwe nier is Mario’s leven en dat van zijn gezin niet meer gebonden aan een apparaat. “Alledaagse dingen zijn weer mogelijk en alles gaat op gegeven moment gewoon weer zijn gangetje. Maar bepaalde momenten in het leven laten je realiseren hoe bijzonder het is dat iemand zijn nier aan je heeft afgestaan”. De nier heeft het een lange tijd goed gedaan. Hoewel de nier van Mario door een infectie nu minder functioneert, vindt Mario dat hij niet mag mopperen. “Ook al ben ik wat sneller moe, het is beter dan dialyseren. Ik zou iedereen die een transplantatie kan ondergaan, aanraden die kans te grijpen”.
