Tekstgrootte A A A

Het bestrijden van een hoge bloeddruk

Arthur Moes doet onderzoek naar het ontstaan en de behandeling van hoge bloeddruk. Hij heeft in 2010 de studie geneeskunde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam afgerond. Hierna heeft hij een jaar bij de Inwendige Geneeskunde gewerkt in het IJsseland Ziekenhuis in Capelle aan den IJssel. In 2011 is hij begonnen met zijn promotie onderzoek bij de afdeling Nefrologie en Niertransplantatie onder leiding van promotor Bob Zietse en co-promotor Ewout Hoorn. Na zijn promotie zou hij graag in opleiding voor de Inwendige Geneeskunde komen om uiteindelijk nefroloog te worden.

Hoge bloeddruk slecht voor niertransplantaat

Uit recent onderzoek blijkt dat een hoge bloeddruk negatieve gevolgen heeft voor de overleving van het niertransplantaat. Met andere woorden, de kans dat een niertransplantaat minder lang meegaat wordt hoger, wanneer iemand een hoge bloeddruk heeft. Niertransplantatie patiënten zijn na transplantatie afhankelijk van afweerremmende medicatie. Een bijwerking van deze medicijnen is dat deze een hoge bloeddruk kunnen veroorzaken. Hoewel er medicijnen bestaan om de bloeddruk te verlagen, is momenteel nog onbekend welk medicijn het meest geschikt is om hoge bloeddruk als gevolg van afweerremmende medicijnen tegen te gaan. Onderzoeker Arthur Moes bestudeert daarom de werking van twee bestaande bloeddrukverlagende medicijnen bij personen die deze afweerremmende medicijnen gebruiken.

Hoe wordt dit onderzocht?

Patiënten die een hoge bloeddruk hebben en behandeld worden met afweerremmende medicijnen (tacrolimus) doen mee aan het onderzoek. De deelnemers krijgen acht weken lang één van de twee soorten bloeddrukverlagende medicijnen voorgeschreven. Hierna volgt een rustperiode van twee weken, waarin geen medicijn wordt gebruikt. Vervolgens start de tweede periode van acht weken, waarbij het andere type bloeddrukverlagend medicijn wordt getest. Door middel van loting wordt duidelijk met welk medicijn de deelnemer begint. Zowel voor als na gebruik van ieder medicijn zal een 24-uurs bloeddrukmeting plaatsvinden om de resultaten te kunnen meten. Twee weken na de start van elk medicijn wordt de bloeddruk op de polikliniek beoordeeld en wordt aan de patiënten gevraagd of zij bijwerkingen ondervinden. Ook wordt er tijdens de studie op zes momenten bloed afgenomen bij de deelnemers. Aan de hand van deze metingen kan de onderzoeker zien welk medicijn het beste gebruikt kan worden, om hoge bloeddruk te bestrijden bij patiënten die afweerremmende medicatie gebruiken.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*