Tekstgrootte A A A

Anonieme nierdonatie door patiënten met een levensbedreigende ziekte

Door Willij Zuidema en Willem Weimar

Sinds een aantal jaren wordt het niertransplantatieteam van het Erasmus MC Rotterdam steeds vaker benaderd door mensen die  bereid zijn anoniem een nier af te staan aan een onbekende patiënt. Aangezien er meer dan 700 patiënten wachten op een niertransplantaat zijn wij bijzonder gelukkig met deze gemotiveerde donoren. Deze bijzondere “Samaritaanse donoren”’ in de literatuur “unspecified donoren” genoemd zijn voor velen de weg naar een nieuw getransplanteerd leven zodat zij ingrijpende  dialysebehandelingen niet (meer) hoeven te ondergaan. Dit betekent voor hen al gauw een levensverlenging van 10 tot 15 jaar.

Anonieme nierdonatie

Nierdonatie bij leven is een veilige procedure en een nier van een levende donor is kwalitatief vele malen beter dan een nier van een overleden donor. Tot en met december 2013 hebben 106 mensen in het Erasmus MC bij leven anoniem een nier gedoneerd aan een niet emotioneel gerelateerd persoon. Door middel van ketentransplantaties (domino-paired procedures) werd het mogelijk gemaakt om 178 patiënten te helpen met een niertransplantatie. Deze procedure werkt als volgt: Het is niet altijd mogelijk voor een  donor om direct aan zijn/haar ontvanger te doneren. Wel kunnen we de nier van een anonieme donor laten doneren aan deze ontvanger op voorwaarde dat de oorspronkelijke  donor (die toch al van plan was een nier af te staan) nu doneert aan een andere ontvanger. Dit kan opnieuw een ontvanger zijn met een donor die niet direct kan doneren. Deze donor kan dan ook weer zijn nier afstaan aan een andere ontvanger. Zo ontstaat er een keten van transplantaties. De motivaties van deze  anonieme donoren zijn divers maar ze hebben allemaal een altruïstische levensstijl gemeen.

Levensbedreigende ziekte en donatie

In deze column willen wij specifiek de aandacht vragen voor vijf donoren die mede, of juist vanwege, een  levensbedreigende  ziekte  gemotiveerd waren om bij leven een nier af te staan. Alle patiënten wisten dat zij vroegtijdig zouden komen te overlijden en gaven er de voorkeur aan om  bij leven een gezond orgaan  te doneren, zodat iemand anders zou kunnen blijven leven. Het betrof twee donoren met  een niet uitgezaaide hersentumor,  twee Huntington patiënten en een patiënt met een snel progressief longemfyseem, die wenste te doneren voordat hij niet meer te opereren zou zijn. Naast de gebruikelijke medische screening ondergingen zij, net zoals alle Samaritaanse donoren, een uitgebreid psychologisch onderzoek. Hieruit bleek dat de personen een oprechte motivatie hadden om te doneren. Ook hun gevoel voor realiteit was normaal en ze waren zich bewust van de risico’s.

Voldoening

De vijf nierdonaties verliepen ongecompliceerd en hebben geleid tot negen niertransplantaties. De donoren keken met voldoening terug op de resultaten van hun donatie. De donatie versterkte hun gevoel voor eigenwaarde.

Wij zijn van mening dat meer aandacht gegeven moet worden aan anonieme nierdonatie bij leven. Ook patiënten met een levensbedreigende ziekte kunnen daarvoor in aanmerking komen, mits dit voor de ontvanger en donor veilig is.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*