Op haar 18e werd Babette plotseling ziek. Ze bleek een auto-immuunziekte te hebben. Deze had haar nieren aangetast. Het was niet altijd even makkelijk om op zo’n jonge leeftijd ziek te zijn. Ziek zijn zorgde soms voor een eenzaam gevoel. Hoewel de vriendinnen van Babette regelmatig langskwamen, had Babette toch het gevoel dat ze af en toe dingen miste. Babette heeft zich vaak afgevraagd hoe het kon dat juist zij getroffen werd door de ziekte. “Ik was bijna nooit ziek. Ik kon me destijds de laatste keer dat ik ziek was niet eens meer herinneren.”
Een transplantatie
Ook het gezinsleven stond behoorlijk op zijn kop. Babettes ouders waren veel met haar ziekte bezig, waardoor ‘normale problemen’ op de achtergrond raakten. Gelukkig kon haar vader een nier aan haar afstaan. Hoewel de artsen Babette nog ‘te goed’ vonden voor een niertransplantatie, had zij zelf aangegeven al een niertransplantatie te willen ondergaan. Babette was bang dat ze anders nog meer studievertraging zou oplopen. De voorbereidingen verliepen voorspoedig en uiteindelijk werden Babette en haar vader zelfs al eerder opgeroepen voor de transplantatie omdat een ander koppel was uitgevallen. “Dat was wel fijn, zo had ik ook geen tijd om me er druk over te maken.” De transplantatie verliep goed en een half jaar later kon Babette starten met haar studie.
Onderdeel van je leven
Hoewel Babette het heel bijzonder vindt wat haar vader voor haar heeft gedaan, is ze er niet meer dagelijks mee bezig. “Als je patiënt bent, word je geleefd. Nu voel ik me geen patiënt meer en wil ik me focussen op de toekomst.” Babette heeft gekozen voor de studie Dier en Veehouderij. Omdat Babette afweerremmende medicijnen moet slikken om afstoting van de nier te voorkomen is ze wel vatbaarder voor infecties. Daarom let ze goed op de hygiëne. Ze heeft zich nooit beperkt gevoeld door de nierziekte. “De ziekte is onderdeel van mijn leven, maar is niet sturend in mijn leven. De kwaliteit van leven is het allerbelangrijkste. Ik doe wat ik leuk vind om te doen en mijn passie ligt bij dieren.” Bij stages is ze open over het feit dat ze een niertransplantatie heeft gehad. Mensen zijn vaak verbaasd dat zo’n jong persoon al een niertransplantatie heeft gehad.
Pluk de dag
Doordat Babette ziek is geweest, weet ze het leven des te meer te waarderen. Ze maakt zich minder zorgen over kleine dingen en richt zich op activiteiten waar ze vrolijk van wordt. “Vergeleken met vrienden voel ik me nergens in beperkt. Het aanpassen van leefstijl vind ik ook helemaal niet moeilijk. Dat heb ik er wel voor over. Maar ik realiseer me wel dat ik geluk heb gehad, want ik heb weinig last van bijwerkingen van de medicijnen. Dat is niet bij iedereen zo.”
