Tekstgrootte A A A

“Zes nierdonaties maken ons een hechte familie”

Dat een erfelijke nierziekte een hele familie in de greep kan hebben, bewijst de situatie van Ludie Rajakovic (61). Haar man werd geboren met cystenieren en gaf deze ziekte door aan hun beide zoons. Gevolg: in het gezin zijn er nu zes transplantaties geweest.

Voor een buitenstaander is zo’n verhaal niet te behappen. De nieren die de levens van Ludies man en kinderen hebben gered, komen van familieleden met of zonder bloedband. Keer op keer moesten ze zoeken naar een geschikte donor en kijken hoe de match uitpakt. Maar wie denkt een gebroken familie aan te treffen, heeft het compleet mis.

Wonder

Dat blijkt wel als je met Ludie en haar zus Sylvia spreekt. Minstens twee keer per week zien de zussen elkaar. En hoewel de nierziekte een behoorlijk impact heeft op hun beide gezinnen, lachen ze nog heel wat af. Dat kan ook weer, want het gaat op dit moment goed met de nieren van vader en zoons. De jongste zoon is pas herstellende van zijn eerste en hopelijk laatste transplantatie. Hij kreeg de nier van een oom, de broer van Ludie en Sylvia. Kun je je familie gemakkelijk vragen om een donornier? “Nee”, zegt Ludie zeer beslist, “zoiets kún je niet vragen. Je kunt aangeven dat levende donatie mogelijk is. Maar iemand moet het zelf aanbieden.” Zelf gaf Ludie een nier aan haar oudste zoon. Een zware operatie? “Integendeel. Want wat een transplantatie voor een nierpatiënt kan doen is echt een wonder. Een dialyse houdt je in leven, een donornier geeft je een leven. Eigenlijk zou je een ‘voor’ en ‘na’ foto moeten maken, het verschil is niet te bevatten. Toen onze broer dat gezonde gezicht van mijn zoon zag, bestond er even niets anders meer.”

Later

De transplantatie van Ludies nier naar haar zoon was niet zo succesvol. Sylvia’s man heeft nu ook een nier aan hem gedoneerd, ondanks dat hij een andere bloedgroep had. Dus ook in dat gezin is nierdonatie bekend terrein. Dat het impact heeft op de kinderen, blijkt wel. Sylvia heeft een zoontje van 12 jaar. “Als hij later groot is, wil hij ook een nier afstaan. Zijn vader, oom en tante hebben dat immers ook gedaan. Hij is ermee opgegroeid. En bovendien zit die zorgzaamheid in de familie. Maar hopelijk is het niet meer nodig.”

Lees ook ervaringen van nierdonoren

Reacties op dit artikel (6 reacties)
  1. KeesSchoof

    Ik ben trots dat het familie van me is al is dan maar aangetrouwd.

  2. Els

    Knap dat er mensen zijn die in staat zijn dit te doen!

  3. Thea

    wat een lieve familie

  4. Judith Paul

    Veel respect <3 .

  5. Willy

    Fantastisch dat er mensen zijn die dit voor een ander overhebben

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*