Tekstgrootte A A A

“Door mijn nierdonatie heeft mijn man weer energie”

Op zijn dertigste kreeg Ahmed (66) te horen dat hij cystenieren had; een erfelijke ziekte waarbij talrijke vochtblazen in de nieren de nierfunctie langzaam verminderen. Ahmed merkte de eerste jaren weinig van de ziekte; maar na een aantal jaren begon de nierfunctie af te nemen. Hierdoor voelde Ahmed zich moe. “Als ik opstond zette ik een kop koffie, maar daarna voelde ik me weer moe. Zo moe dat ik maar weer even ging liggen.” Er moest gauw iets gebeuren. Gelukkig was Ahmeds vrouw Anneke bereid om haar nier af te staan.

Spannend

“Sinds we wisten dat Ahmeds nieren slecht zouden gaan werken, zei ik al dat ik mijn nier aan hem zou afstaan als het zover kwam. Zo gezegd, zo gedaan.” Anneke vond het wel spannend, toen ze het voorbereidingstraject voor de nierdonatie startten. Zouden ze matchen? De bloedgroepen bleken overeen te komen en ook de kruisproef was goed. “Ik vond het heel bijzonder dat we matchten. Wel moesten er wat extra onderzoeken worden gedaan bij mij, voordat ik goedgekeurd was als donor. Daardoor duurden de voorbereidingen lang. Een jaar later was het zover, we waren beiden klaar voor de operatie. Net op tijd voor een pre-emptieve transplantatie! Want Ahmeds nieren functioneerden op dat moment nog maar 11%.”

Toeters en bellen

“Na de operatie kwam Ahmed me opzoeken, vertelt Anneke. Met alle toeters en bellen stond hij naast mijn bed. Hij wilde me per se zien.” Het herstel na de operatie vond Anneke zwaar. “Ahmed voelde zich na de operatie meteen goed. Hij kwam uit een diep dal, maar met de nieuwe nier was hij energieker dan ooit. Voor mij was het juist andersom. Na de operatie had ik juist minder energie en pijn aan de operatiewond. Ik mocht wel al heel snel naar huis na de operatie. In het begin dat zwaar. Ik was toen een poosje alleen thuis, omdat Ahmed nog in het ziekenhuis lag. Dat viel toch wel tegen. Ik kon me moeilijk bewegen en was erg vermoeid. Achteraf gezien had ik veel eerder hulp moeten vragen.” Na een paar weken was Anneke weer de oude, en kon ze al snel haar normale leven oppakken. Omdat ze geen fysiek zwaar werk had was het makkelijk om gauw weer aan het werk te gaan.

Dankbaar

Ahmed mocht na drie weken weer naar huis. Door enkele infecties moest hij iets langer in het ziekenhuis blijven dan normaal. Maar de nier deed het vanaf het begin goed. Ook nu, twee jaar later, werkt de nier nog steeds.  Ahmed is heel dankbaar dat de transplantatie bij hem zo goed is gegaan. Hij heeft in zijn omgeving ook wel gezien dat dit niet bij iedereen het geval is. “Ik kan mijn leven nu weer normaal voortzetten. Simpele dingen, die ik vroeger niet kon, kan ik nu wel doen. Lekker in de tuin werken, het huishouden doen, gitaarspelen.”

Vrijheid

Anneke vindt het heerlijk om te zien hoe haar man weer een normaal leven kan leiden. “Het is zo bijzonder dat dit kan! Ik vind het heel apart dat hij door mijn nier nu weer zo energiek is. Als Ahmed had moeten dialyseren had dat ons leven zwaarder en beperkter gemaakt. Door de niertransplantatie kunnen een normaal leven leiden. Ook als ik binnenkort met pensioen mag, zijn we vrij om samen te genieten. En de nierdonatie? Ik merk er bij mijzelf helemaal niets meer van. Ik voel me net zo fit als voorheen.”

Lees meer ervaringsverhalen

Reacties op dit artikel (2 reacties)
  1. Ruud.

    De nierfunctie van mijn vrouw lopen zeer sterk achteruit,nu zit ik er over te denken om eventueel een nier af te staan,maar waar lopen we tegen aan?

    • niertransplantatie.info

      Beste Ruud,
      Bedankt voor uw reactie. Wanneer u een nier wilt doneren, dan kunt u het beste meekomen naar het transplantatiecentrum waar uw vrouw heen gaat voor de voorbereiding van de niertransplantatie. Daar zult u uitgebreid worden onderzocht of u geschikt bent als donor. Dit is nodig omdat het zeker moet zijn dat u goed met 1 nier verder kunt leven. Ook moet er gekeken worden of uw nier bij uw vrouw past. Als dit niet het geval is, dan zijn er ook nog andere mogelijkheden om te doneren, zoals cross-over of door de bloedgroep heen. Op deze site vindt u meer informatie hierover.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*